De eerste 14 dagen
Door: Nicole
Blijf op de hoogte en volg Nicole
13 Februari 2018 | Canada, Victoria
De reis.
Na een enorm lange rit(1 uur en 3 kwartier) naar Schiphol kwamen we gelukkig mooi op tijd aan. Papa en Mama brachten me weg en hebben me nog even geholpen met het dragen van al mijn spullen. Na mijn koffers weggebracht te hebben(een paar schoenen en het eten van Aniek moesten mijn koffer helaas wel verlaten) gingen we met zijn drietjes nog even wat drinken. Toen was het moment toch echt daar om gedag te zeggen, het was een kort maar goed afscheid, even huilen en hop de security door om een van de opdrachten van Yvonne, Juul en Joost uit te gaan voeren. Die opdracht was: Pak een drankje en stuur ons de rekening, dat kon natuurlijk alleen maar een biertje zijn(lekker om half 12 in de middag wel). Na wat rondkijken en eten ben ik naar de gate gegaan om daar nog mijn laatste whatsappjes te sturen en krijgen(Dankjewel allemaal, ik vond het leuk en fijn ze te krijgen!!!).
Eenmaal in het vliegtuig zat ik naast twee enorm lieve mensen uit Canada, een man en vrouw van rond de 58 denk ik. Met hun heb ik tijdens de vlucht wat gekletst en gelachen over films, het eten en het invullen van het customs formulier voor Canada. Nadat ik uitstapte in Calgary realiseerde ik me dat ik dat ding dus in het vliegtuig had laten liggen en kon ik hem opnieuw invullen. Toen ik lekker even niks dacht te hebben en lekker kon wachten werd ik bij customs eruit gehaald(ivm mijn visum). Kort verhaal: na 1 uur chillen en wachten werd het 1 uur stress, 6x hetzelfde te vertellen en al rennend en zwetend naar de gate. Doordat mijn 2e vlucht vertraging had heb ik hem gehaald dus Lucky me. Eenmaal geland in Victoria was het 6 uur savonds(voor mij 3 uur snachts) stond daar al iemand klaar van mijn host family om me op te halen. Een ritje van een half uurtje bracht me bij mijn huis voor de aankomende 4 maanden en direct kreeg ik al eten en stonden de zoontjes te zwaaien en springen. Na wat gekletst te hebben ben ik heerlijk gaan slapen.
De volgende dagen gingen in een sneltrein, ik ben naar PISE geweest waar ik stage voor ga lopen en ontmoette daar twee super lieve meiden Lexie en Gena. Met hun ben ik ondertussen ook al 2x naar de stad geweest en heb ik Chargers t-shirts verkocht. Het was direct al heel gezellig en ben benieuwd wat deze tijd nog komen gaat.
Ook heb ik al mijn eerste week stage achter de rug, Veel dingen waren anders dan in Nederland, het dragen van gymschoenen, kleren en de gymzaal zelf. Wel vindt ik het doel van PISE echt super, de kinderen hebben steeds 30 minuten en doen 4 verschillende dingen waarbij er een ding centraal staat, deze week was dat onder andere vangen. Ik hoop dat de fietsritjes steeds minder zwaar worden want alles is hier berg op berg af, en ja dat is redelijk zwaar maar wel prima te doen.
Het eten is ook echt super lekker, veel vlees, groenten en fruit. Ik denk dat ik hier niet omkom van de honger gelukkig ;) Wat ik wel echt heeeel erg mis ik KAAS, gewoon Nederlandse kaas met wat smaak. Hier is de kaas dus al duur en de smaak is ook niet zo fantastisch, ik hoop dat ik nog een soort kan vinden die lekker is en die niet al te duur is. Ik heb wel Nederlandse kaas gevonden maar die prijzen zijn nog veeeeel hoger.
Gisteren(family day dus een heerlijke vrije maandag) ben ik met Lexie naar Sooke Potholes geweest, echt prachtig en het is maar 40 minuten rijden vanaf waar ik woon. We zijn rond 1 uur gegaan en we hebben 3 verschillende plekken gezien daar in de buurt. Het gave was dat we per ongeluk bij een heel nieuw lodge park uitkwamen waar we zelfs even binnen mochten kijken. Het uitzicht was echt prachtig en er werd verteld dat er in de zomer regelmatig orca’s langs komen zwemmen. Ook was het ‘maar’ 9 miles naar Washington en dat konden we door het goede weer ook heel goed zien liggen. Daar heb ik echt even moeten slikken en keek ik mijn ogen uit hoe mooi het was. Verder hebben we een kleine bruine beer gezien die op de berg wandelde en een deel van de zonsondergang, we wilde niet te laat terug ivm de dieren die er zomaar kunnen lopen.
Verder laat ik me nog verassen en plan ik niet teveel(ik heb ondertussen alweer genoeg te doen). Voor nu heb ik iedere week 5 dagen stage en zal ik 2 halve dagen op kantoor mee zijn. Deze week wil ik een wat rustigere week om ook alles voor school op een rij te zetten, dat moet helaas ook nog gebeuren. De bijhorende foto's komen er ook zo snel mogelijk bij!
Lieve groetjes en kusjes,
Nicole
Na een enorm lange rit(1 uur en 3 kwartier) naar Schiphol kwamen we gelukkig mooi op tijd aan. Papa en Mama brachten me weg en hebben me nog even geholpen met het dragen van al mijn spullen. Na mijn koffers weggebracht te hebben(een paar schoenen en het eten van Aniek moesten mijn koffer helaas wel verlaten) gingen we met zijn drietjes nog even wat drinken. Toen was het moment toch echt daar om gedag te zeggen, het was een kort maar goed afscheid, even huilen en hop de security door om een van de opdrachten van Yvonne, Juul en Joost uit te gaan voeren. Die opdracht was: Pak een drankje en stuur ons de rekening, dat kon natuurlijk alleen maar een biertje zijn(lekker om half 12 in de middag wel). Na wat rondkijken en eten ben ik naar de gate gegaan om daar nog mijn laatste whatsappjes te sturen en krijgen(Dankjewel allemaal, ik vond het leuk en fijn ze te krijgen!!!).
Eenmaal in het vliegtuig zat ik naast twee enorm lieve mensen uit Canada, een man en vrouw van rond de 58 denk ik. Met hun heb ik tijdens de vlucht wat gekletst en gelachen over films, het eten en het invullen van het customs formulier voor Canada. Nadat ik uitstapte in Calgary realiseerde ik me dat ik dat ding dus in het vliegtuig had laten liggen en kon ik hem opnieuw invullen. Toen ik lekker even niks dacht te hebben en lekker kon wachten werd ik bij customs eruit gehaald(ivm mijn visum). Kort verhaal: na 1 uur chillen en wachten werd het 1 uur stress, 6x hetzelfde te vertellen en al rennend en zwetend naar de gate. Doordat mijn 2e vlucht vertraging had heb ik hem gehaald dus Lucky me. Eenmaal geland in Victoria was het 6 uur savonds(voor mij 3 uur snachts) stond daar al iemand klaar van mijn host family om me op te halen. Een ritje van een half uurtje bracht me bij mijn huis voor de aankomende 4 maanden en direct kreeg ik al eten en stonden de zoontjes te zwaaien en springen. Na wat gekletst te hebben ben ik heerlijk gaan slapen.
De volgende dagen gingen in een sneltrein, ik ben naar PISE geweest waar ik stage voor ga lopen en ontmoette daar twee super lieve meiden Lexie en Gena. Met hun ben ik ondertussen ook al 2x naar de stad geweest en heb ik Chargers t-shirts verkocht. Het was direct al heel gezellig en ben benieuwd wat deze tijd nog komen gaat.
Ook heb ik al mijn eerste week stage achter de rug, Veel dingen waren anders dan in Nederland, het dragen van gymschoenen, kleren en de gymzaal zelf. Wel vindt ik het doel van PISE echt super, de kinderen hebben steeds 30 minuten en doen 4 verschillende dingen waarbij er een ding centraal staat, deze week was dat onder andere vangen. Ik hoop dat de fietsritjes steeds minder zwaar worden want alles is hier berg op berg af, en ja dat is redelijk zwaar maar wel prima te doen.
Het eten is ook echt super lekker, veel vlees, groenten en fruit. Ik denk dat ik hier niet omkom van de honger gelukkig ;) Wat ik wel echt heeeel erg mis ik KAAS, gewoon Nederlandse kaas met wat smaak. Hier is de kaas dus al duur en de smaak is ook niet zo fantastisch, ik hoop dat ik nog een soort kan vinden die lekker is en die niet al te duur is. Ik heb wel Nederlandse kaas gevonden maar die prijzen zijn nog veeeeel hoger.
Gisteren(family day dus een heerlijke vrije maandag) ben ik met Lexie naar Sooke Potholes geweest, echt prachtig en het is maar 40 minuten rijden vanaf waar ik woon. We zijn rond 1 uur gegaan en we hebben 3 verschillende plekken gezien daar in de buurt. Het gave was dat we per ongeluk bij een heel nieuw lodge park uitkwamen waar we zelfs even binnen mochten kijken. Het uitzicht was echt prachtig en er werd verteld dat er in de zomer regelmatig orca’s langs komen zwemmen. Ook was het ‘maar’ 9 miles naar Washington en dat konden we door het goede weer ook heel goed zien liggen. Daar heb ik echt even moeten slikken en keek ik mijn ogen uit hoe mooi het was. Verder hebben we een kleine bruine beer gezien die op de berg wandelde en een deel van de zonsondergang, we wilde niet te laat terug ivm de dieren die er zomaar kunnen lopen.
Verder laat ik me nog verassen en plan ik niet teveel(ik heb ondertussen alweer genoeg te doen). Voor nu heb ik iedere week 5 dagen stage en zal ik 2 halve dagen op kantoor mee zijn. Deze week wil ik een wat rustigere week om ook alles voor school op een rij te zetten, dat moet helaas ook nog gebeuren. De bijhorende foto's komen er ook zo snel mogelijk bij!
Lieve groetjes en kusjes,
Nicole
-
14 Februari 2018 - 08:10
Die Mamah:
Hej mun Colleke,
hartstikke leuk dat je hier een verslag gaat bijhouden van je grote avontuur.
Leuk om te volgen.
En wat is het toch fijn dat Lexie je meeneemt naar al die mooie plekjes, lekker genieten.
And a happy Valentine
xxx mamsie
-
14 Februari 2018 - 08:51
Sjeezo:
Ha Coco
Wat een avontuur even stressen met de tussenlanding. Maar dat maakt Canada weer goed.
Gaaf dat je je mag verwonderen door de mooie natuur en de vele belevenissen. Ik ben benieuwd naar de foto’s.
Have fun -
14 Februari 2018 - 09:10
Hans En Femke :
Zo de eerste berichten zijn leuk. Maak er een mooie tijd van.
Groetjes Femke en Hans -
14 Februari 2018 - 11:17
Josje:
Wauw, en dan heb je nog al die tijd over en nu is het al zo gaaf! Super leuk om je verslagen te lezen!! Kan nu al niet wachten op de volgende haha
Xx Josje -
14 Februari 2018 - 13:22
Ria Duijs:
Nicole, wat een geweldige belevenis, en dat wij mee kunnen genieten van jou ervaringen!
Super gaaf, geniet ervan !!
Groeten uit Langedijk. -
14 Februari 2018 - 19:39
Miranda De Graau2:
He globetrotter,
Wat een avontuur. Wij zaten vandaag( oo de verjaardag van onze dochter) nog herinneringen op te halen dat je met slingers in de auto tussen 2 autostoeltjes mee uit Fiss naar NL reed. Ondertussen zijn wij een week in Austria en kunnen we onze dochter van 10( vandaag ) en ons zoontje van 7( gisteten pas geworden) bijna niet meer bijhouden op de ski's. Van paadjes tussen de bomen tot halfpipes en alles wat spannender is dan de piste zelf. Heb zo'n medelijden met jouw ouders ( met een knipoog) want wat is loslaten toch lastig. Meiske geniet ervan met volle teugen. Deze tijd krijg je nooit meer terug. Wij blijven je volgen. -
16 Februari 2018 - 12:30
Oma Mien:
Hallo Nicole
Wat fijn te horen dat alles zo goed gaat,en dat we mee mogen genieten van jou mooi avontuur super
Ga er maar lekker van genieten!!!lk kijk al uit naar het vogende verslag.
Dikke Kus
-
22 Februari 2018 - 11:30
Leny Gabriels:
Hoi. , Nicole wat een mooi reisverslag en dat je dit allemaal mag beleven , ik blijf je volgen dikke knuffel , Tante Leny -
28 Februari 2018 - 18:55
Wilma Gabriels:
Fijn Nicole dat het zo fijn is daar
Een leuke tijd nog
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
